 Ik schrijf deze blog, omdat ik aan sommige van mijn leerlingen merk hoe graag ze iets willen zingen op net dezelfde manier als hun idool. En hoe bijgevolg ongewild ergernissen en teleurstellingen, maar ook onzekerheden en twijfels ontstaan als blijkt dat hun fysiek of talent niet kan wat hun idool wel kan..  . Het probleem met TV-formats Ik heb helemaal niks tegen talenten-formats. Integendeel, het blijft een muzikale belevenis, een uitdaging. Coachings door idolen, vriendschappen sluiten met gelijkgezinde zangers, de kans genieten om te groeien als zanger en, niet te onderschatten, het grote media-avontuur. Maar het heeft soms ook een spijtig effect. Veel van die TV-talentenjachten willen enkel nog covers als auditie-materiaal. En dat ze die keuze maken, tot daar aan toe.. Maar het lijkt alsof juryleden enkel nog hun stoel omdraaien (of er van af vallen) als je die specifieke hoge krachtige noot haalt, net zoals de originele zanger(es) dat doet. Alsof dat je énkel op basis van die ene noot van een zangcarriere kan dromen. Ook het exact juist zingen (pitch perfect) zou dan hét referentiepunt moeten zijn van de goeie zanger. Met wat geluk spreken ze ook van je uitzonderlijke stemkleur, mooie verschijning, etc.. en oh ja.. de x-factor ;).. Geen van bovenstaande wil ik in twijfel trekken, laat ons daar vooral wél naar streven !! Maar het TV-format leert de kandidaten én het publiek iets zeer eenzijdigs over wat talent is.. Ik vraag me bvb wel eens af of een Rod Stewart, Mick Jagger, Madonna, Diana Ross, Raymond van het Groenewoud,.. als nieuwelingen in het vak ook hoog zouden scoren in een dergelijke talentenjacht. De bovengenoemden zijn allemaal blijven groeien binnen hun eigenheid en kregen waardering zonder ‘iemand anders' te moeten nabootsen’. Misschien moeten we het onderscheid maken tussen een zanger en een artiest ? Mooie gedachte, maar stelt het publiek of de ambitieuze zanger thuis zichzelf ook die vraag ?  Wie ben “jij” als je zingt ?
Een programma zoals bvb “Liefde voor muziek” is naar mijn gevoel een mooi voorbeeld van hoe zangers trouw kunnen blijven aan zichzelf terwijl ze een cover zingen en hoe ze binnen hun mogelijkheden en met respect voor de song, er toch hun eigen ding mee kunnen doen. Daaruit worden soms pareltjes geboren. En dat is niet alleen de verdienste van de zanger op zich, maar van ook diegene die die zangers heeft begeleid tot ze dichter bij hun eigen stijl kwamen. Ik merk in mijn coachings dikwijls dat leerlingen graag willen zingen zoals het klinkt in het origineel, maar in vele gevallen zijn ze niet op dezelfde manier gebekt. Soms zingt iemand van nature hoger of lager, of is hun stemkleur gewoon niet hetzelfde. Elke stem heeft zijn mogelijkheden en beperkingen. Ik word als luisteraar niet graag afgeleid door een zanger die een stem-kunstje uithaalt, wat hij niet aankan. Als het niet naturel overkomt, blijf er dan van weg. Trouwens, al die melodieuze variaties (ornamentatie) om de basis-melodielijn heen bieden meestal weinig bijdrage tot de essentie van een song, dat vergeet men wel eens. Ze noemen zo iemand dan misschien een "Voice", maar had de luisteraar nog wel oor voor de lyrics ? (Meteen voer voor een volgende blog ;) ) Net zoals het veel besproken vrouwbeeld dikwijls wordt aangetast door de ideale maten op cover-magazines, (al dan niet gefotoshopt) kan je dit met je idolen ook voorhebben. Ze worden soms helaas ergens het referentiepunt, waarop je je eigen prestatie wil gaan beoordelen. Is het geen interessant alternatief als je covers op je eigen manier gaat zingen ? Ik wil enthousiaste zangers graag begeleiden in hun liedjeskeuze. Dit kan door toonaarden te zoeken die jou liggen, muziekstijlen samen te ontdekken passend bij je song en misschien teksten aan te passen of te vertalen op maat van je eigen identiteit en stemmogelijkheden. De uitvoering van je nummer wordt trouwens pas geloofwaardig in de vorm zoals ‘jijzelf’ het brengt. Het wordt een geweldig leuk avontuur als je een nummer, waarvan je dacht dat het niks voor jou was, toch naar je eigen hand/stem/persoonlijkheid kan omzetten. Jouw favoriete hobby hoeft zich niet te beperken tot een karaoke-ervaring, toch ? “Blijf gewoon jezelf als zanger, er zijn er inderdaad al anderen genoeg"
0 Reacties
|
